2003 - uittredingservaring tijdens de vakantie

Ik had die nacht bijna niet geslapen. Ik weet niet waarom, misschien was het de warmte ofzo. Ik had oordopjes in gedaan en daardoor hoorde ik mijn hartslag. Ik heb het idee dat dit bevorderend werkt bij een uittreding. Het liep al tegen vieren en ik voelde het bekende zoemen in mijn hoofd komen. Eerder die week had ik zo´n halve mislukte uittreding (ook met oordopjes in) waarbij ik het gevoel had dat alleen mijn benen loslieten, maar verder gebeurde er niks. Maar nu ging het echt weergaloos. Het suizen bereikte zijn hoogtepunt tot ik de bekende klik hoorde. Ik gleed mijn lichaam uit en was vrijwel meteen in een andere wereld. Het gekke is dat ik achteruit zittend vloog, net of ik in een eenpersoonstrein zat en dan het landschap al slingerend aan me voorbij zag gaan (ik vloog namelijk niet in een rechte lijn). Eerst vloog ik door allerlei kamers en zalen en zo nu en dan zag ik een flits van gedaantes van mensen. Maar ik zag ze nooit duidelijk en ik zag ook niet of het bekenden waren. Ik zag echter niet alleen mooie landschappen, maar ook hele gewone dingen, zoals meubels, behang, slaapkamers! Er vlogen een stuk of 3 kleine zilveren bollen achter me aan en die kon ik ook aanraken. Daarna kwam ik in een soort tijdscirkel terecht, want ik ging in een schicht zo door de huiskamer van mijn vroegere ouderlijk huis en daar zaten mijn moeder en pleegvader!
Mijn pleegvader herkende ik duidelijk. Hij zat in die karakteristieke houding van hem, met zijn benen omhoog op een luie stoel tv te kijken. En mijn moeder zat op de bank of op een stoel daarnaast. Ik kon ze niet lang zien, want het was maar een fractie van een seconde en ik heb ook flitsen van mezelf gezien toen ik een jaar of 14 was, ik zat een boek te lezen op de bank en ik zag mezelf een keer in bed liggen ook van een tijd geleden. Een gekke gewaarwording is dat, dat kan ik je wel vertellen. Het gekke is dat ik mezelf als puber niet echt aantrekkelijk vond (zoals zovele pubers waarschijnlijk). Maar dit visioen had iets vertederends en dat maakte het mooi. Het was ook een hele lange uittreding. Op een gegeven moment zag ik weer mijn moeder en pleegvader in hun oude slaapkamer (die er toch wat anders uitzag dan in het echt) en mijn pleegvader leek mij te zien en hij wilde me aanraken, maar dat lukte niet meteen, want ik verdween in de spiegel! Mijn moeder zag er normaal uit, maar mijn pleegvader niet, die had geen compleet gezicht, Aan de onderkant was zijn kin weg, heel vreemd zag het er uit, eigenlijk een beetje eng, net of hij aan de onderkant van zijn gezicht alleen bot maar geen vlees had, maar ik was niet bang. Ik vertelde hem dat ik hem lief vond. En hij begon heel druk te praten over dat hij dacht dat hij 140 jaar daar moest blijven ofzo, en dat dat niet klopte, het was in elk geval een heel onsamenhangend verhaal en ik begreep er niet veel van. Toen hij zo tegen me praatte, zag ik dat er een of ander vreemd wezentje de kamer binnenkwam, een vreemd blauw, klein en vierkant gevormd figuurtje dat tussen hun spullen ging rommelen. Ik ging er naar toe om het weg te jagen, omdat ik ongestoord met mijn pleegvader wilde praten en toen zag ik nog twee van die vreemde (iets grotere) figuren staan die ook heel nieuwsgierig stonden te kijken. Ook die joeg ik weg. Mijn pleegvader zei zoiets van: "Laat maar joh, ze doen niks". Zo'n opmerking zou in het echt niks voor hem zijn, want hij moest nooit zoveel van vreemde dingen, laat staan vreemde wezens hebben. Ik werd echter weer weggezogen en vloog weer verder.
Ik kwam in een soort theaterachtig gebouw terecht en daar hoorde ik iemand steeds hetzelfde zinnetje zeggen. Het deed me denken aan een scène uit Alice in wonderland. Op een gegeven moment was ik het zat. Ik was die stem, die steeds tot vervelens toe hetzelfde zinnetje herhaalde, zat en wilde achter het scherm op het toneel kijken. En ik werd meteen naar buiten getrokken. En dan ook helemaal buiten, want het voelde of ik door de kosmos vloog. Ik zag miljoenen lichtjes van sterren en het voelde koel, maar niet koud. Eigenlijk was het heerlijk, maar veel te kort! Even later lag ik weer gewoon in bed en was het vroeg in de ochtend. Ik heb echt een heel poosje na zitten denken over wat dit nou zou kunnen betekenen. Of er soms een verborgen boodschap in zat. Maar tot nog toe weet ik het niet. Mijn moeder is in 1999 geleden overleden en mijn pleegvader in 1996. Ik vond het echter wel leuk om ze weer te zien. Tot zover deze uittreding.