Ja, ik merk het om me heen dat meer mensen van die uittredingservaringen hebben en dat ze dat in eerste instantie niet als zodanig herkennen. Mijn eigen dochter Linda heeft het dus ook. Ze had dat al vaker verteld. En de eerste keer schrok ze er van, want ze hoorde iemand naast zich zuchten terwijl ze alleen in bed lag. En ze had het gevoel dat ze zich helemaal niet kon bewegen. Ik heb toen gezegd dat ze het maar gewoon over zich heen moet laten komen, omdat er niks geks gebeurt. En dat dat zuchten wat ze hoorde haar eigen ademhaling was. Vanavond vertelde ze dat ze zondagavond een uittredingservaring had. Dat ze weer hetzelfde gevoel had als eerst, dat zware gevoel van zich niet te kunnen bewegen, dat ze zichzelf ook hoorde ademhalen, maar dat ze deze keer wist wat er aan de hand was en het ook gewoon toeliet, zich er zelfs op verheugde, omdat ze dan weer "lekker kon vliegen". Dit keer voelde ze ook dat ze uit haar lichaam ging. Ze zei ook dat ze zich door het dak voelde gaan en de binnenkant van het dak zag. Dat was wat ik ook ervoer toen ik tijdens een uittreding door het raam ging. En ze kwam terecht in Nieuwerbrug naast het Wierickehuis, zo'n 5 a 6 kilometer bij haar vandaan. En toen wilde ze terug, maar dat ging in eerste instantie niet. Dus toch een beetje paniek, zo van: ja maar dan moet ik dat hele eind lopen! En vervolgens kwam ze weer terug in haar bed. Daar moesten we wel om lachen, dat je tijdens zo'n ervaring toch heel rationeel denkt, niet zo warrig en schijnbaar onlogisch zoals in je droom. In je droom vind je niet gauw iets gek, maar tijdens een uittreding blijf je toch een bepaald soort logica aanhangen. En wat me ook opvalt is dat een uittreding vaak plaats vindt als je slecht in slaap kunt komen. Of als je een gebroken nacht hebt gehad. Misschien dat je dan eerder in dat schemergebied tussen waken en slapen terecht komt. We leren steeds meer!
Michelle, Linda, Mariska